Πηγή Αθέατη γνώση: Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό European Journal of Public Health, αναφέρει ότι οι μητέρες που έχουν βιώσει μια φυσική απώλεια κύησης ή κάποια έκτρωση έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια ενός 25ετούς χρονικού διαστήματος από ό, τι εκείνες που έχουν βιώσει μόνο τη γέννα. Ο Δρ Coleman, ένας καθηγητής της Ανθρώπινης Ανάπτυξης και Μελετών για την Οικογένεια στο Bowling Green State University, απαντά στις ερωτήσεις σχετικά με τη μελέτη.
Ποιος ήταν ο σκοπός σας σε αυτή τη μελέτη;
Η μελέτη είχε αναλάβει την υποχρέωση να παρέχει αξιόπιστα στοιχεία που αφορούν το σχετικό κίνδυνο θανάτου που σχετίζεται με την αναπαραγωγή εδώ και πολλά χρόνια. Η απόκτηση και η διάδοση απο ακριβή στοιχεία σχετικά με τη μητρική θνησιμότητα ήταν μακροχρόνια παγκόσμια προβλήματα. Ασυνεπής ορισμούς σχετικά με το τι αποτελεί την μητρική θνησιμότητα και ελλιπή στοιχεία που περιορίζονται σε πολύ σύντομες περιόδους του χρόνου έχουν αφήσει την κοινωνία σε μεγάλο βαθμό στο σκοτάδι σχετικά με τους πραγματικούς κινδύνους θνησιμότητας που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και γενικά με συγκεκριμένα αποτελέσματα, τόσο αμέσως μετά την υποχώρηση της εγκυμοσύνης αλλά και στα χρόνια που ακολουθούν.
Όσον αφορά το πρόβλημα των δεδομένων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει επισημάνει: οι «μητρικοί θάνατοι είναι δύσκολο να εντοπιστούν, διότι αυτό απαιτεί πληροφορίες σχετικά με τους θανάτους μεταξύ των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας, σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή κοντά στο χρόνο του θανάτου τους, και την ιατρική αιτία θανάτου. Και τα τρία συστατικά είναι δύσκολο να μετρηθούν με ακρίβεια. "
Οι περισσότερες υπάρχουσες στατιστικές βασίζονται σε πιστοποιητικά θανάτου για τον υπολογισμό της μητρικής θνησιμότητας όπως σημειώνεται από τον Gissler και τους συνεργάτες του το 2004, χωρίς σύνδεση δεδομένων για την ολοκλήρωση της κύησης και αρχεία έκτρωσης, το 73% του συνόλου των θανάτων που συνδέονται με την εγκυμοσύνη δεν θα μπορούσαν να προσδιοριστούν από τα πιστοποιητικά θανάτου και μόνο. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού που βασίζεται σε μελέτες σύνδεσης,οι οποίες περιέχουν πλήρη αναπαραγωγικά δεδομένα του ιστορικού και δεδομένα που σχετίζονται με θανάτους, παρέχει μια μοναδική ευκαιρία για να παρακάμψει πολλούς από τους περιορισμούς των επί του παρόντος διαθέσιμων μητρικών δεδομένων θνησιμότητας στις περισσότερες χώρες. Η μελέτη μας ήταν αυτό το είδος της μελέτης.
Με λίγα λόγια, τι είχε να δείξει για την απώλεια κύησης σε σύγκριση με τον τοκετό;
Με λίγα λόγια, τι είχε να δείξει για την απώλεια κύησης σε σύγκριση με τον τοκετό;
Η απώλεια της εγκυμοσύνης, που οφείλεται είτε σε έκτρωση ή φυσική απώλεια (αποβολή ή θνησιγένεια), συσχετίστηκε με μεγαλύτερη πιθανότητα να αποβιώσουν στα 25 χρόνια σε σύγκριση με τον τοκετό. Ωστόσο, τα αποτελέσματα που σχετίζονται με φυσική απώλεια πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή, επειδή μόνο οι πιο σοβαρές περιπτώσεις απαιτούν νοσηλεία και συλλαμβάνονται στα δεδομένα.
Τι συγκεκριμένα, έκανε την επίδειξη της μελέτης σας σχετικά με τον κίνδυνο ή το όφελος) που προκαλείται από την άμβλωση, β) αποβολές και θνησιγένεια, γ) μόνο γεννήσεις;
Με ελέγχους για τον αριθμό των κυήσεων, έτος γεννήσεως και ηλικία κατά την τελευταία εγκυμοσύνη, σε σύγκριση με μόνον τον τοκετό, έχοντας μόνο έκτρωση (-εις) συσχετίστηκε με 66% αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Μια ιστορία που συνεπάγεται αναπαραγωγικά μόνο οι φυσικές απώλειες (σε σύγκριση με τη γέννηση) συσχετίστηκε με 181% αυξημένο κίνδυνο θανάτου σε όλη τη διάρκεια της μελέτης.
Μήπως κάνει καμία διαφορά το πόσο συχνά μια γυναίκα έκανε έκτρωση, αποβολή κλπ, ή τη γέννηση του παιδιού;-ή ποιος συνδυασμός αυτών των διαφορετικών αποτελεσμάτων είχε βίωσει;
Οι γυναίκες που είχαν βιώσει τόσο άμβλωση και φυσικά απώλεια, κατά μέσο όρο, περισσότερο από τρεις φορές (327%) περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια των 25-ετών. Όταν άμβλωση και γέννηση συνδυάστηκαν, ο κίνδυνος θανάτου ήταν αυξημένος κατά 56%. Η φυσική απώλεια σε συνδυασμό με τη γέννηση συνδέθηκε με 29% αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας.
Όταν όλα τα αναπαραγωγικά αποτελέσματα υπήρχαν στις ζωές των γυναικών, σε σύγκριση με μόνο γέννηση (εις), παρατηρήθηκε μια αύξηση του κινδύνου θανάτου στο 94%. Ο κίνδυνος θανάτου ήταν πάνω από 6 φορές μεγαλύτερος μεταξύ των γυναικών που δεν ήταν έγκυες σε σύγκριση με εκείνες στη γέννηση.
Πολλαπλές αποβολές, σε σύγκριση με καμία εμπειρία έκτρωσης, και μετά την εφαρμογή των ελέγχων, αυξάνει τον κίνδυνο θνησιμότητας ως εξής: μία έκτρωση, το 45%. Δύο αμβλώσεις, 114%. Τρεις αμβλώσεις, 191%. Ομοίως, αυξημένο κίνδυνο θανάτου ήταν ίσος με 44%, 86%, και 150% για μία, δύο και τρεις φυσικές απώλειες αντίστοιχα σε σχέση με καμία φυσική απώλεια.
Αντίθετα, γεννώντας περισσότερα από ένα παιδί μειώθηκε σημαντικά ο κίνδυνος θνησιμότητας. Συγκεκριμένα, δύο γεννήσεις συνδέθηκαν με 83% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με καμία γέννηση, τρεις ή περισσότερες γεννήσεις αντιστοιχούσαν σε 44% μειωμένο κίνδυνο.
Δημοσίευση σχολίου