Μέλη της «Χρυσής Αυγής» συμμετείχαν στον πόλεμο της Βοσνίας στην ελληνική εθελοντική απόσπαση. Επίσης, συμμετείχαν στην απελευθέρωση της Σρεμπρένιτσα. Αργότερα, τα μέλη της "Χρυσής Αυγής" που περιλαμβανόταν στην ομάδα, βραβεύτηκαν από τον Ράντοβαν Κάρατζιτς.
Επιμέλεια άρθρου: Vagedim
Φωτογραφία: Vagedim
Πηγή: Αθέατη γνώση
9 Αυγούστου 2015
Ο Κάρατζιτς κατηγορείται ότι σχεδίασε τη σφαγή των Βόσνιων μουσουλμάνων στην πόλη της Σρεμπρένιτσα το 1995.
Πρώτα όμως θα μάθουμε τί ήταν αυτός ο πόλεμος, και ποιά ήταν η συμμετοχή της Χρυσής Αυγής - σε ενα άρθρο που επιμελήθηκε ο συντάκτης Vagedim για την Αθέατη γνώση.
Η πολυεθνική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης κατοικείται κυρίως από μουσουλμάνους Βόσνιους (44 τοις εκατό), Ορθόδοξους Σέρβους (31 τοις εκατό) και καθολικούς Κροάτες (17 τοις εκατό). Μετά την κήρυξη της εθνικής κυριαρχίας στις 15 Οκτωβρίου 1991, δεδομένου ότι η πρώην Γιουγκοσλαβία άρχισε να αποσυντίθεται, ένα δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία , πραγματοποιήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου του 1992.
Το αποτέλεσμα, υπέρ της ανεξαρτησίας, απορρίφθηκε από τους πολιτικούς εκπροσώπους των Σέρβων της Βοσνίας που είχαν μποϋκοτάρει το δημοψήφισμα. Η Δημοκρατία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης αναγνωρίστηκε επίσημα από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα στις 6 Απριλίου 1992, και από τις Ηνωμένες Πολιτείες την επόμενη ημέρα.
Μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας, οι βοσνιακές σερβικές δυνάμεις, που υποστηρίχθηκαν από τη σερβική κυβέρνηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και του γιουγκοσλαβικού στρατού, επιτέθηκαν στη Δημοκρατία της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, προκειμένου να ενοποιηθεί και να εξασφαλιστεί το σερβικό έδαφος.
Ακολούθησε ένας σκληρός αγώνας για τον εδαφικό έλεγχο, συνοδευόμενος από την εθνοκάθαρση του μη σερβικού πληθυσμού από περιοχές υπό σερβικό έλεγχο, και συγκεκριμένα, τον πληθυσμό της Ανατολικής Βοσνίας, κοντά στα σύνορα με τη Σερβία
Στη γειτονική Μπράτουνατς , οι Βόσνιοι είτε σκοτώθηκαν ή αναγκάστηκαν να φύγουν στη Σρεμπρένιτσα, με αποτέλεσμα 1.156 θανάτους, σύμφωνα με τα στοιχεία της βοσνιακής κυβέρνησης.
Περισσότερο από τρία χρόνια πριν από τη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα το 1995, οι Βόσνιοι Σέρβοι εθνικιστές - με την υλικοτεχνική, ηθική και οικονομική υποστήριξη της Σερβίας και του Γιουγκοσλαβικού Λαϊκού Στρατού - κατέστρεψαν 296 Βοσνιακά χωριά στην περιοχή γύρω από τη Σρεμπρένιτσα, βίαια ξερίζωσαν 70.000 Βόσνιοι από τα σπίτια τους σφάζοντας τουλάχιστον 3.166 Βόσνιοι (τεκμηριωμένοι θάνατοι), συμπεριλαμβανομένων πολλές γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους.΄
Από τον Απρίλιο του 1992 έως τον Μάρτιο του 1993, η πόλη της Σρεμπρένιτσα και τα χωριά της περιοχής που κατείχε η Βόσνια συνεχώς υποβάλλονταν σε σερβικές στρατιωτικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων του πυροβολικού, πυρά ελεύθερων σκοπευτών, καθώς και περιστασιακούς βομβαρδισμούς από τα αεροπλάνα.
Κάθε επίθεση ακολουθούσε ένα παρόμοιο μοτίβο. Σέρβοι στρατιώτες και παραστρατιωτικοί περικύκλωναν ενα Βοσνιακό Μουσουλμανικό χωριό ή οικισμό, καλούσαν τον πληθυσμό να παραδώσουν τα όπλα τους, και στη συνέχεια άρχιζαν με γενικό βομβαρδισμό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, στη συνέχεια έμπαιναν στο χωριό ή τον οικισμό, για να απελάσουν ή να σκοτώσουν τον πληθυσμό, ο οποίος δεν πρόσφερε καμία σημαντική αντίσταση, και κατέστρεφαν τα σπίτια τους.
Ο Αυστραλός δημοσιογράφος Tony Birtley επισκέφθηκε την πολιορκημένη Σρεμπρένιτσα το Μάρτιο του 1993 παίρνοντας πλάνα από τους Βόσνιους πολίτες που οι Σέρβοι τους άφηναν να πεθαίνουν από την πείνα.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Zumra Šehomerovic, πολλές γυναίκες και κορίτσια υπέστησαν βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση και άλλες μορφές βασανιστηρίων. Οι βιασμοί πραγματοποιήθηκαν συχνά μπροστά στα μάτια του πλήθους και μερικές φορές ακόμη και μπροστά στα μάτια των παιδιών της μητέρας.
Υπήρχε μια γυναίκα με ένα μικρό μωρό λίγων μηνών. Ενας Τσέτνικ (φιλαράκι της Χρυσής Αυγής που βρίσκονταν στο πλευρό τους όπως θα δούμε παρακάτω) είπε στη μητέρα που κρατούσε το παιδί της ότι πρέπει να σταματήσει να κλαίει. Όταν το παιδί δεν σταμάτησε να κλαίει, άρπαξε το παιδί και έκοψε το λαιμό του. Κατόπιν γέλασε.
Είδα ακόμα πιο τρομακτικά πράγματα. Για παράδειγμα, υπήρχε ένα κορίτσι, που πρέπει να ήταν περίπου εννέα ετών. Σε κάποια στιγμή κάποιοι Τσέτνικ συνέστησαν στον αδελφό της να βιάσει την κοπέλα. Εκείνος δεν το έκανε και πιστεύω επίσης ότι και ο ίδιος δεν θα μπορούσε να το κάνει γιατί ήταν ακόμα παιδί. Στη συνέχεια δολοφόνησαν το νεαρό αγόρι. Προσωπικά, τα έχω δει όλα αυτά.
Μαρτυρία του Ramiza Gurdić:
Είδα ένα νεαρό αγόρι περίπου δέκα ετών να σκοτώνεται από Σέρβους. Αυτό συνέβη μπροστά στα μάτια μου. Η μητέρα κάθισε στο έδαφος και ο νεαρός γιος της καθόταν δίπλα της. Το νεαρό αγόρι είχε ακουμπήσει στην αγκαλιά της μητέρας του. Το νεαρό αγόρι σκοτώθηκε. Το κεφάλι του είχε κοπεί. Το σώμα παρέμεινε στην αγκαλιά της μητέρας.
Ο Σέρβος στρατιώτης τοποθέτησε το κεφάλι του αγοριού στο μαχαίρι του και το έδειχνε σε όλους .... είδα πως μια έγκυος γυναίκα έχει σφαγεί.
Μια ντουζίνα Έλληνες εθελοντές πολέμησαν στο πλευρό των Σέρβων της Σρεμπρένιτσα. Ηταν μέλη της ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ). Κάποιοι είχαν συνδέσμους με την ελληνική νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή , άλλοι ήταν μισθοφόροι . Οι Έλληνες εθελοντές Σατανιστές της Χρυσής Αυγής είχαν ως κίνητρο την επιθυμία υποτίθεται να υποστηρίξουν τους " Ορθόδοξους αδελφούς »στη μάχη. Μάλιστα σήκωσαν την ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα μετά την πτώση της πόλης κατόπιν αιτήματος του Μλάντιτς, για να τιμήσουν "τους γενναίους Έλληνες που αγωνίστηκαν στο πλευρό μας."
«Η Ευρώπη ανήκει στους Λευκούς και τους Χριστιανούς» εξηγεί χαρακτηριστικά στην «Ελεύθερη Ώρα» (25.9.95) ο Σπύρος Τζανόπουλος, λοχίας της ΕΕΦ που μετείχε στην επίθεση κατά της Σρεμπρένιτσα. «Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι Ελληνες εθελοντές, ανήκουμε σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, συγκεκριμένα ανήκουμε στη Χρυσή Αυγή, κι αυτός ήταν ο κύριος λόγος που ανεβήκαμε επάνω», ξεκαθαρίζει στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, τον Αύγουστο του 1995, ο Μιχάλης Μαυρογιαννάκης. «Αγωνιζόμαστε για μια Μεγάλη Ελλάδα σε μια ελεύθερη Ευρώπη δίχως μουσουλμάνους και αμερικανοσιωνιστές», συμπληρώνει στην ίδια συνέντευξη ο Αποστόλης Μπάμπος.
Οι Ελληνες ναζί δεν έκρυβαν όμως τη συμβολή τους στο εγχείρημα. Το αντίθετο, μάλιστα. Με πρωτοσέλιδό της, η «Χρυσή Αυγή» (2.6.95) διαφήμισε τη δράση των μελών της στο πλευρό των «Τσέτνικ». Ακολούθησαν αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, με αποκορύφωμα μια ολοσέλιδη συνέντευξη εθελοντών όπου τονίζουν ότι «η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων εθελοντών είναι λιγότερο ή περισσότερο συνειδητοποιημένοι Εθνικιστές», οι δε χρυσαυγίτες εκπροσωπούνται στις τάξεις τους «περισσότερο από κάθε άλλη οργάνωση ή κόμμα» (28.7.95). Μια δεκαετία αργότερα, ο υποδιοικητής κι ένας οπλίτης της ΕΕΦ θα εκφράσουν δημόσια «την ικανοποίησή τους που η "Χρυσή Αυγή" οικειοποιήθηκε την προσπάθειά τους» («Ταχυδρόμος» 13.11.04).
Ενας πόλεμος με την συμμετοχή του Εωσφορικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής με βιασμούς σε γυναικόπαιδα, αποκεφαλισμούς και κάθε κτηνωδία που διέπραξαν στη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα.
Οπως έχουμε αποκαλύψει από την Αθέατη γνώση, οι ίδιοι Χρυσαυγίτες αυτή τη στιγμη ενδεχομένως να έχουν στείλει μέλη τους και να βρίσκονται στο πλευρό των σφαγέων Ουκρανών Νεοναζί, αφού αποδείχτηκε ότι παρά την υποτιθέμενη αντίθεση τους για το καθεστώς του Κιέβου, διατηρούν αδελφικούς δεσμούς με το Ουκρανικό κόμμα Σβομπόντα που βρίσκεται στην Νεοναζιστική κυβέρνηση.
Εμείς εδώ, από την Αθέατη γνώση, έχουμε χρέος με όποιο τρόπο μπορούμε να τους πολεμάμε μέχρι να ξυπνήσουν και τα τελευταία θύματα ψηφοφόρων που συνεχίζουν να τους στηρίζουν.
atheatignosi
Επιμέλεια άρθρου: Vagedim
Φωτογραφία: Vagedim
Πηγή: Αθέατη γνώση
9 Αυγούστου 2015
Ο Κάρατζιτς κατηγορείται ότι σχεδίασε τη σφαγή των Βόσνιων μουσουλμάνων στην πόλη της Σρεμπρένιτσα το 1995.
Πρώτα όμως θα μάθουμε τί ήταν αυτός ο πόλεμος, και ποιά ήταν η συμμετοχή της Χρυσής Αυγής - σε ενα άρθρο που επιμελήθηκε ο συντάκτης Vagedim για την Αθέατη γνώση.
Η πολυεθνική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης κατοικείται κυρίως από μουσουλμάνους Βόσνιους (44 τοις εκατό), Ορθόδοξους Σέρβους (31 τοις εκατό) και καθολικούς Κροάτες (17 τοις εκατό). Μετά την κήρυξη της εθνικής κυριαρχίας στις 15 Οκτωβρίου 1991, δεδομένου ότι η πρώην Γιουγκοσλαβία άρχισε να αποσυντίθεται, ένα δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία , πραγματοποιήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου του 1992.
Το αποτέλεσμα, υπέρ της ανεξαρτησίας, απορρίφθηκε από τους πολιτικούς εκπροσώπους των Σέρβων της Βοσνίας που είχαν μποϋκοτάρει το δημοψήφισμα. Η Δημοκρατία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης αναγνωρίστηκε επίσημα από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα στις 6 Απριλίου 1992, και από τις Ηνωμένες Πολιτείες την επόμενη ημέρα.
Μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας, οι βοσνιακές σερβικές δυνάμεις, που υποστηρίχθηκαν από τη σερβική κυβέρνηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και του γιουγκοσλαβικού στρατού, επιτέθηκαν στη Δημοκρατία της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, προκειμένου να ενοποιηθεί και να εξασφαλιστεί το σερβικό έδαφος.
Ακολούθησε ένας σκληρός αγώνας για τον εδαφικό έλεγχο, συνοδευόμενος από την εθνοκάθαρση του μη σερβικού πληθυσμού από περιοχές υπό σερβικό έλεγχο, και συγκεκριμένα, τον πληθυσμό της Ανατολικής Βοσνίας, κοντά στα σύνορα με τη Σερβία
Στη γειτονική Μπράτουνατς , οι Βόσνιοι είτε σκοτώθηκαν ή αναγκάστηκαν να φύγουν στη Σρεμπρένιτσα, με αποτέλεσμα 1.156 θανάτους, σύμφωνα με τα στοιχεία της βοσνιακής κυβέρνησης.
Περισσότερο από τρία χρόνια πριν από τη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα το 1995, οι Βόσνιοι Σέρβοι εθνικιστές - με την υλικοτεχνική, ηθική και οικονομική υποστήριξη της Σερβίας και του Γιουγκοσλαβικού Λαϊκού Στρατού - κατέστρεψαν 296 Βοσνιακά χωριά στην περιοχή γύρω από τη Σρεμπρένιτσα, βίαια ξερίζωσαν 70.000 Βόσνιοι από τα σπίτια τους σφάζοντας τουλάχιστον 3.166 Βόσνιοι (τεκμηριωμένοι θάνατοι), συμπεριλαμβανομένων πολλές γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους.΄
Από τον Απρίλιο του 1992 έως τον Μάρτιο του 1993, η πόλη της Σρεμπρένιτσα και τα χωριά της περιοχής που κατείχε η Βόσνια συνεχώς υποβάλλονταν σε σερβικές στρατιωτικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων του πυροβολικού, πυρά ελεύθερων σκοπευτών, καθώς και περιστασιακούς βομβαρδισμούς από τα αεροπλάνα.
Κάθε επίθεση ακολουθούσε ένα παρόμοιο μοτίβο. Σέρβοι στρατιώτες και παραστρατιωτικοί περικύκλωναν ενα Βοσνιακό Μουσουλμανικό χωριό ή οικισμό, καλούσαν τον πληθυσμό να παραδώσουν τα όπλα τους, και στη συνέχεια άρχιζαν με γενικό βομβαρδισμό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, στη συνέχεια έμπαιναν στο χωριό ή τον οικισμό, για να απελάσουν ή να σκοτώσουν τον πληθυσμό, ο οποίος δεν πρόσφερε καμία σημαντική αντίσταση, και κατέστρεφαν τα σπίτια τους.
Ο Αυστραλός δημοσιογράφος Tony Birtley επισκέφθηκε την πολιορκημένη Σρεμπρένιτσα το Μάρτιο του 1993 παίρνοντας πλάνα από τους Βόσνιους πολίτες που οι Σέρβοι τους άφηναν να πεθαίνουν από την πείνα.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Zumra Šehomerovic, πολλές γυναίκες και κορίτσια υπέστησαν βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση και άλλες μορφές βασανιστηρίων. Οι βιασμοί πραγματοποιήθηκαν συχνά μπροστά στα μάτια του πλήθους και μερικές φορές ακόμη και μπροστά στα μάτια των παιδιών της μητέρας.
Υπήρχε μια γυναίκα με ένα μικρό μωρό λίγων μηνών. Ενας Τσέτνικ (φιλαράκι της Χρυσής Αυγής που βρίσκονταν στο πλευρό τους όπως θα δούμε παρακάτω) είπε στη μητέρα που κρατούσε το παιδί της ότι πρέπει να σταματήσει να κλαίει. Όταν το παιδί δεν σταμάτησε να κλαίει, άρπαξε το παιδί και έκοψε το λαιμό του. Κατόπιν γέλασε.
Είδα ακόμα πιο τρομακτικά πράγματα. Για παράδειγμα, υπήρχε ένα κορίτσι, που πρέπει να ήταν περίπου εννέα ετών. Σε κάποια στιγμή κάποιοι Τσέτνικ συνέστησαν στον αδελφό της να βιάσει την κοπέλα. Εκείνος δεν το έκανε και πιστεύω επίσης ότι και ο ίδιος δεν θα μπορούσε να το κάνει γιατί ήταν ακόμα παιδί. Στη συνέχεια δολοφόνησαν το νεαρό αγόρι. Προσωπικά, τα έχω δει όλα αυτά.
Μαρτυρία του Ramiza Gurdić:
Είδα ένα νεαρό αγόρι περίπου δέκα ετών να σκοτώνεται από Σέρβους. Αυτό συνέβη μπροστά στα μάτια μου. Η μητέρα κάθισε στο έδαφος και ο νεαρός γιος της καθόταν δίπλα της. Το νεαρό αγόρι είχε ακουμπήσει στην αγκαλιά της μητέρας του. Το νεαρό αγόρι σκοτώθηκε. Το κεφάλι του είχε κοπεί. Το σώμα παρέμεινε στην αγκαλιά της μητέρας.
Ο Σέρβος στρατιώτης τοποθέτησε το κεφάλι του αγοριού στο μαχαίρι του και το έδειχνε σε όλους .... είδα πως μια έγκυος γυναίκα έχει σφαγεί.
Μια ντουζίνα Έλληνες εθελοντές πολέμησαν στο πλευρό των Σέρβων της Σρεμπρένιτσα. Ηταν μέλη της ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ). Κάποιοι είχαν συνδέσμους με την ελληνική νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή , άλλοι ήταν μισθοφόροι . Οι Έλληνες εθελοντές Σατανιστές της Χρυσής Αυγής είχαν ως κίνητρο την επιθυμία υποτίθεται να υποστηρίξουν τους " Ορθόδοξους αδελφούς »στη μάχη. Μάλιστα σήκωσαν την ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα μετά την πτώση της πόλης κατόπιν αιτήματος του Μλάντιτς, για να τιμήσουν "τους γενναίους Έλληνες που αγωνίστηκαν στο πλευρό μας."
«Η Ευρώπη ανήκει στους Λευκούς και τους Χριστιανούς» εξηγεί χαρακτηριστικά στην «Ελεύθερη Ώρα» (25.9.95) ο Σπύρος Τζανόπουλος, λοχίας της ΕΕΦ που μετείχε στην επίθεση κατά της Σρεμπρένιτσα. «Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι Ελληνες εθελοντές, ανήκουμε σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, συγκεκριμένα ανήκουμε στη Χρυσή Αυγή, κι αυτός ήταν ο κύριος λόγος που ανεβήκαμε επάνω», ξεκαθαρίζει στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, τον Αύγουστο του 1995, ο Μιχάλης Μαυρογιαννάκης. «Αγωνιζόμαστε για μια Μεγάλη Ελλάδα σε μια ελεύθερη Ευρώπη δίχως μουσουλμάνους και αμερικανοσιωνιστές», συμπληρώνει στην ίδια συνέντευξη ο Αποστόλης Μπάμπος.
Οι Ελληνες ναζί δεν έκρυβαν όμως τη συμβολή τους στο εγχείρημα. Το αντίθετο, μάλιστα. Με πρωτοσέλιδό της, η «Χρυσή Αυγή» (2.6.95) διαφήμισε τη δράση των μελών της στο πλευρό των «Τσέτνικ». Ακολούθησαν αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, με αποκορύφωμα μια ολοσέλιδη συνέντευξη εθελοντών όπου τονίζουν ότι «η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων εθελοντών είναι λιγότερο ή περισσότερο συνειδητοποιημένοι Εθνικιστές», οι δε χρυσαυγίτες εκπροσωπούνται στις τάξεις τους «περισσότερο από κάθε άλλη οργάνωση ή κόμμα» (28.7.95). Μια δεκαετία αργότερα, ο υποδιοικητής κι ένας οπλίτης της ΕΕΦ θα εκφράσουν δημόσια «την ικανοποίησή τους που η "Χρυσή Αυγή" οικειοποιήθηκε την προσπάθειά τους» («Ταχυδρόμος» 13.11.04).
Ενας πόλεμος με την συμμετοχή του Εωσφορικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής με βιασμούς σε γυναικόπαιδα, αποκεφαλισμούς και κάθε κτηνωδία που διέπραξαν στη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα.
Οπως έχουμε αποκαλύψει από την Αθέατη γνώση, οι ίδιοι Χρυσαυγίτες αυτή τη στιγμη ενδεχομένως να έχουν στείλει μέλη τους και να βρίσκονται στο πλευρό των σφαγέων Ουκρανών Νεοναζί, αφού αποδείχτηκε ότι παρά την υποτιθέμενη αντίθεση τους για το καθεστώς του Κιέβου, διατηρούν αδελφικούς δεσμούς με το Ουκρανικό κόμμα Σβομπόντα που βρίσκεται στην Νεοναζιστική κυβέρνηση.
Εμείς εδώ, από την Αθέατη γνώση, έχουμε χρέος με όποιο τρόπο μπορούμε να τους πολεμάμε μέχρι να ξυπνήσουν και τα τελευταία θύματα ψηφοφόρων που συνεχίζουν να τους στηρίζουν.
atheatignosi
Δημοσίευση σχολίου