Έχω μπροστά μου το βιβλίο και όταν λέμε βιβλίο αγαπητοί φίλοι , ένα είναι το βιβλίο των βιβλίων που λέγεται Καινή Διαθήκη.
Επιμέλεια άρθρου: Dimitris Papadoudis
Φωτογραφία: Vagedim
Πηγή: Αθέατη γνώση
12 Οκτωβρίου 2014
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφάλαιον ιζ' στίχος 20.
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται· καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν.
Το θέμα είναι σε αυτό το πράγμα , εαν έχετε πίστη σαν σπυρί σιναπιού ξέρω γω , πολύ λίγο πίστη , πίστη σε τι πράγμα όμως ;
Στον Θεό θα πει ο άλλος.
Ναι μα τι θα πει πίστη στον Θεό , πιστεύω ότι υπάρχει Θεός , ε και ;
Τι αισθάνεσαι όταν λές μέσα σου πίστη στον Θεό ; Πρέπει να έχεις πίστη σε κάτι συγκεκριμένο , να έχεις εμπιστοσύνη σε αυτό που σου λέει ο Θεός.
Τι λέει ο Θεός δηλαδή ;
Γνώσεσθαι την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει.
Να συνειδητοποιήσετε την αλήθεια ότι ο κόσμος αυτός είναι ψεύτικος οπότε τα δεσμά του θα πέσουν.
Και εδώ που λέει , ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ , θα πείτε στο βουνό αυτό , μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ , να πας από εδώ εκεί και μεταβήσεται και θα πάει καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν και τίποτα δεν θα ναι αδύνατο για εσάς. Αυτός είναι ο στίχος 20.
Στον 21 ξέρετε τι λέει ;
Tοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Aυτό το γένος λέει δεν φεύγει να σας αφήσει ήσυχους , αυτοί δηλαδή που είναι οι δεσμοφύλακες .
Αυτό το γένος των δαιμόνων , δεν φεύγει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία.
Ποιό είναι το νόημα της προσευχής ;
Μιλάς στον Θεό , ζήτα του , μίλα του , η προσευχή είναι μιλάω στον Θεό είναι το απόλυτο οπλικό σύστημα και τι άλλο ακόμα ; Νηστεία.
Η νηστεία δεν είναι μόνο το να μην τρώς , εκφράζει το σύνολο της απάρνησης αυτού του ψεύτικο κόσμου. Απαρνησάσθω εαυτόν. Η νηστεία αυτό το πράγμα εκφράζει.
Τούτο δε το γένος , αμέσως που το πάει ο Χριστός , στο θέμα της απελευθέρωσης και της πίστης ενώ στον στίχο 17 λέει ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ' ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;
Αυτό το πε γιατί δεν μπορούσαν να τον θεραπεύσουν οι μαθητές , σεληνιάζεται και είναι η θεραπεία του σεληνιαζομένου νέου που λέγανε , σεληνιάζεται είναι άρρωστος και πήγαν στον Χριστό και τους λέει δαιμονισμένος είναι τι άρρωστος.
Και λέει ο Χριστός φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. 18 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐξῆλθεν ἀπ' αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. 19 Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ' ἰδίαν εἶπον· Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;
Πήγαν δηλαδή τον άνθρωπο στους μαθητές και αυτοί δεν μπορούσαν να βγάλουν το δαιμόνιο , τον πάνε στον Χριστό και λέει στους μαθητές του , που τον είχαν μπροστά τους και τον βλέπανε , όχι εμάς που δεν τον βλέπουμε αλλά ζει ανάμεσα μας , εκείνους που τον βλέπανε ( σας θυμίζω το μακάριοι οι μη ειδόντες και πιστεύσαντες ) και του λένε δεν μπορούμε να τον θεραπεύσουμε.
Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη , αυτό είμαστε εμείς και άπιστοι και διεστραμμένοι , γιατί πιστεύουμε σε λάθος πράγματα αυτά που βλέπουμε γύρω μας , τον κόσμο του διαβόλου.
ἕως πότε ἔσομαι μεθ' ὑμῶν; Δηλαδή μεχρί πότε θα μαι μαζί σας ; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; Μεχρί πότε θα σας ανέχομαι ; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε , φέρτε τον εδώ , τους λέει.
Βγάζει το δαιμόνιο και πάνε οι μαθητές και Τον πιάνουν παράμερα και του λένε , γιατί δεν μπορέσαμε να βγάλουμε το δαιμόνιο ; Τους είπε ο Χριστός , γιατί δεν πιστεύετε και μετά τους είπε αν έχετε πίστη σαν κόκκο σινάπεως θα πείτε στο βουνό αυτό να πάει εκεί και θα πάει.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό σημείο και γιατί μας λέει άπιστους και διεστραμμένους γιατί διαστρεβλώνουμε την πραγματικότητα αλλά λέει και λόγω της απιστίας σας πιο κάτω.
Ας σκεφτόυμε τώρα αυτό το πράγμα.
Έχουμε τους μαθητές του Χριστού , οι οποίοι τον βλέπουν μπροστά τους και τον βλέπουν να κάνει του κόσμου τα θαύματα , τον βλέπουν να διδάσκει τα πλήθη , έχουν μπροστά του τον ίδιο τον Θεό και είναι άπιστοι.
Δηλαδή εμείς που λέμε πιστεύω στον Θεό μήπως βαθιά μέσα μας , δεν το πιστεύουμε ;
Η απάντηση είναι ότι πράγματι δεν το πιστεύουμε.
Διότι το κριτήριο μας το δίνει ο Χριστός και θα ξέρεις ότι πιστεύεις πραγματικά όταν θα μπορείς αυτόν τον ψεύτικο κόσμο γύρω σου να το αλλάζεις κατά βούληση .
Επομένως είμαστε άπιστοι και όχι μόνο αυτό αλλά είμαστε και διεστραμμένοι γιατί εαν είχαμε πίστη θα μπορούσαμε να κάνουμε άλλα πράγματα.
Εκεί λοιπόν που λέμε ναι πιστεύω , παρ όλα αυτά δεν κουνάμε γύρω μας πολυκατοικίες , άρα δεν πιστεύουμε.
Τότε τι παιδευόμαστε θα πει κανείς ;
Λέει ο Χριστός , έλθετε πρός με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ αναπαύσω υμάς.
Ναι αλλά , το λέει ο Χριστός μα κανείς δεν πάει πρός Αυτόν.
Είναι κάποιοι λένε δύσκολο , αλλά θυμίζει αυτό την άλλη παραβολή που έκανε κάποιος τραπέζι και άλλος αγρόν αγόραζε , άλλος δουλειά είχε , βαρά όμως ο Χριστός την πόρτα και κανείς δεν τον ακούει.
Άλλοι ασχολούνται πότε γιορτάζουν τα επουράνια δηλαδή εαν συνεορτάζουν με το νέο ή το παλιό ημερολόγιο λες και τα επουράνια έχουν χρόνο όπως έχουμε εμείς σε αυτόν τον κόσμο.
Έχουμε αφήσει την ουσία και μπήκαμε στην τυπολατρεία , ουρές να προσκυνήσουν τον μοναχό που δεν έλιωσε , ουρές να προσκυνήσουν το ο,τιδήποτε μα τον συνανθρώπο τους , οι υποκριτές , οι σύγχρονοι αρνητές του Χριστού γυρίζουν το κεφάλι από την άλλη μεριά.
Εγώ δεν ξέρω να μιλάω με τον τρόπο τον παπάδων , ούτε γέροντας της ορθοδοξίας είμαι , ξέρω όμως τι συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο αλλά και στον άλλο.
Και αυτά τα λόγια , δεν τα λέω με τον τρόπο που μιλά ένας γέροντας αλλά τα λέω από την καρδιά μου και είναι λόγια αληθινά.
Γυρνώντας όμως στο προηγούμενο σχετικά με την πίστη , έλεγε ο Χριστός , δεν έχετε πίστη , στους μαθητές του που τον είχαν μπροστά του και οι Απόστολοι ήταν ανίκανοι να διαδώσουν τον λόγο Του , μέχρι που Άγιο Πνεύμα μπήκε μέσα τους και τους μετέτρεψε και ώστε να είναι άξιοι και να μπορούν να δούν και να εκτελέσουν τον αγώνα τον οποίο τους έβαλε ο Θεός.
Εαν δεν τους είχε μετατρέψει , δεν υπήρχε περίπτωση να μπορέσουν να κάνουν το ο,τιδήποτε.
Είστε λέει άπιστοι. Εαν επομένως οι Απόστολοι ήταν άπιστοι έχοντας τον Χριστό μπροστά τους πρίν την θεική παρέμβαση που υπήρξε για να τους κάνει ικανούς , τότε εμείς τι είμαστε ;
Επομένως τον δρόμο τον στενό , τον ανηφορικό , τον γεμάτο αγκάθια κατά μήκος του οποίου , του κακοτράχαλου αυτού μονοπατιού εαν το δούμε μεταφορικά πρέπει και να κουβαλάμε και σταυρό , δεν έχουμε μπει ακόμα αφού είμαστε άπιστοι.
Για να γίνεις πιστός πρέπει να κάνεις δυο πράγματα.
Πρέπει να ανακαλύψεις ποιός είναι ο σταυρός που πρέπει να σηκώσεις .
Γιατί σταυρουδάκια πολλά για τον καθένα υπάρχουν πολλά.
Βάλτε τα κάτω με τον εαυτό σας , ο καθένας έχει έναν κεντρικό σταυρό που πρέπει να σηκώσει και θα τον βρείς όταν βρεις το πιο δύσκολο πράγμα εκεί που δεν σε αφήνει να κοιτάξεις ο εγωισμός σου.
Και μετά αφού σηκώσεις τον σταυρό σου πρέπει να βρείς την ανηφορική και τεθλιμμένη οδό.
Είναι τόσο στενό το δρομάκι αυτό ανάμεσα στους λαμπερούς δρόμους , αυτή η μικρή ατραπός που οδηγεί στην φωτεινή πατρίδα είναι πολύ δύσκολα αντιληπτή.
Έχοντας όλες τις καθημερινές δυσκολίες και έχοντας σηκώσει ο καθένας και η καθεμιά τον σταυρό του, τσακίζοντας το εγώ του εφαρμόζοντας αυτό που λένε στο Όρος , αν πεθάνεις πρίν πεθάνεις , δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις , δηλαδή να μην έχεις εγώ , πρέπει μετά να ανακαλύψεις και τον δρόμο.
Πως θα γίνουν αυτά τα δύσκολα ;
Είναι πολύ απλό το λέει ο Χριστός.
Είμαι στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφάλαιο ιζ στίχος 21.
Όλο το στραβό το φροντίζουνε δηλαδή το να μάστε άπιστοι και διεστραμμένοι και να ζούμε στον πλανήτη φυλακή , οι δαίμονες .
Αυτό το γένος δεν φεύγει από πάνω σας , παρά μόνο με προσευχή και νηστεία.
Με απάρνηση αυτου του κόσμου και με προσευχή.
Στον κόσμο αυτό θα ζεις , δεν λέω θα ζεις μέσα εδώ , αλλά μη τον αφήνεις να σε πάρει από κάτω και αν θυμάστε είπε ο Παπα-Σάββας σε ερώτηση κάποιου για το πως θα τα καταφέρουμε , εδώ φροντίζει για τα σκουλίκια ο Θεός , δεν θα φροντίσει για εμάς ;
Όποιος ζητήσει παίρνει λέει η Γραφή.
Το γένος των δαιμόνων , η φυλακή αυτή , δεν φεύγει , παρά με προσευχή.
Μιλήστε στον Θεό , ζητήστε Του.
atheatignosi
Επιμέλεια άρθρου: Dimitris Papadoudis
Φωτογραφία: Vagedim
Πηγή: Αθέατη γνώση
12 Οκτωβρίου 2014
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφάλαιον ιζ' στίχος 20.
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται· καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν.
Το θέμα είναι σε αυτό το πράγμα , εαν έχετε πίστη σαν σπυρί σιναπιού ξέρω γω , πολύ λίγο πίστη , πίστη σε τι πράγμα όμως ;
Στον Θεό θα πει ο άλλος.
Ναι μα τι θα πει πίστη στον Θεό , πιστεύω ότι υπάρχει Θεός , ε και ;
Τι αισθάνεσαι όταν λές μέσα σου πίστη στον Θεό ; Πρέπει να έχεις πίστη σε κάτι συγκεκριμένο , να έχεις εμπιστοσύνη σε αυτό που σου λέει ο Θεός.
Τι λέει ο Θεός δηλαδή ;
Γνώσεσθαι την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει.
Να συνειδητοποιήσετε την αλήθεια ότι ο κόσμος αυτός είναι ψεύτικος οπότε τα δεσμά του θα πέσουν.
Και εδώ που λέει , ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ , θα πείτε στο βουνό αυτό , μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ , να πας από εδώ εκεί και μεταβήσεται και θα πάει καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν και τίποτα δεν θα ναι αδύνατο για εσάς. Αυτός είναι ο στίχος 20.
Στον 21 ξέρετε τι λέει ;
Tοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Aυτό το γένος λέει δεν φεύγει να σας αφήσει ήσυχους , αυτοί δηλαδή που είναι οι δεσμοφύλακες .
Αυτό το γένος των δαιμόνων , δεν φεύγει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία.
Ποιό είναι το νόημα της προσευχής ;
Μιλάς στον Θεό , ζήτα του , μίλα του , η προσευχή είναι μιλάω στον Θεό είναι το απόλυτο οπλικό σύστημα και τι άλλο ακόμα ; Νηστεία.
Η νηστεία δεν είναι μόνο το να μην τρώς , εκφράζει το σύνολο της απάρνησης αυτού του ψεύτικο κόσμου. Απαρνησάσθω εαυτόν. Η νηστεία αυτό το πράγμα εκφράζει.
Τούτο δε το γένος , αμέσως που το πάει ο Χριστός , στο θέμα της απελευθέρωσης και της πίστης ενώ στον στίχο 17 λέει ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ' ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;
Αυτό το πε γιατί δεν μπορούσαν να τον θεραπεύσουν οι μαθητές , σεληνιάζεται και είναι η θεραπεία του σεληνιαζομένου νέου που λέγανε , σεληνιάζεται είναι άρρωστος και πήγαν στον Χριστό και τους λέει δαιμονισμένος είναι τι άρρωστος.
Και λέει ο Χριστός φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. 18 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐξῆλθεν ἀπ' αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. 19 Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ' ἰδίαν εἶπον· Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;
Πήγαν δηλαδή τον άνθρωπο στους μαθητές και αυτοί δεν μπορούσαν να βγάλουν το δαιμόνιο , τον πάνε στον Χριστό και λέει στους μαθητές του , που τον είχαν μπροστά τους και τον βλέπανε , όχι εμάς που δεν τον βλέπουμε αλλά ζει ανάμεσα μας , εκείνους που τον βλέπανε ( σας θυμίζω το μακάριοι οι μη ειδόντες και πιστεύσαντες ) και του λένε δεν μπορούμε να τον θεραπεύσουμε.
Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη , αυτό είμαστε εμείς και άπιστοι και διεστραμμένοι , γιατί πιστεύουμε σε λάθος πράγματα αυτά που βλέπουμε γύρω μας , τον κόσμο του διαβόλου.
ἕως πότε ἔσομαι μεθ' ὑμῶν; Δηλαδή μεχρί πότε θα μαι μαζί σας ; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; Μεχρί πότε θα σας ανέχομαι ; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε , φέρτε τον εδώ , τους λέει.
Βγάζει το δαιμόνιο και πάνε οι μαθητές και Τον πιάνουν παράμερα και του λένε , γιατί δεν μπορέσαμε να βγάλουμε το δαιμόνιο ; Τους είπε ο Χριστός , γιατί δεν πιστεύετε και μετά τους είπε αν έχετε πίστη σαν κόκκο σινάπεως θα πείτε στο βουνό αυτό να πάει εκεί και θα πάει.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό σημείο και γιατί μας λέει άπιστους και διεστραμμένους γιατί διαστρεβλώνουμε την πραγματικότητα αλλά λέει και λόγω της απιστίας σας πιο κάτω.
Ας σκεφτόυμε τώρα αυτό το πράγμα.
Έχουμε τους μαθητές του Χριστού , οι οποίοι τον βλέπουν μπροστά τους και τον βλέπουν να κάνει του κόσμου τα θαύματα , τον βλέπουν να διδάσκει τα πλήθη , έχουν μπροστά του τον ίδιο τον Θεό και είναι άπιστοι.
Δηλαδή εμείς που λέμε πιστεύω στον Θεό μήπως βαθιά μέσα μας , δεν το πιστεύουμε ;
Η απάντηση είναι ότι πράγματι δεν το πιστεύουμε.
Διότι το κριτήριο μας το δίνει ο Χριστός και θα ξέρεις ότι πιστεύεις πραγματικά όταν θα μπορείς αυτόν τον ψεύτικο κόσμο γύρω σου να το αλλάζεις κατά βούληση .
Επομένως είμαστε άπιστοι και όχι μόνο αυτό αλλά είμαστε και διεστραμμένοι γιατί εαν είχαμε πίστη θα μπορούσαμε να κάνουμε άλλα πράγματα.
Εκεί λοιπόν που λέμε ναι πιστεύω , παρ όλα αυτά δεν κουνάμε γύρω μας πολυκατοικίες , άρα δεν πιστεύουμε.
Τότε τι παιδευόμαστε θα πει κανείς ;
Λέει ο Χριστός , έλθετε πρός με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ αναπαύσω υμάς.
Ναι αλλά , το λέει ο Χριστός μα κανείς δεν πάει πρός Αυτόν.
Είναι κάποιοι λένε δύσκολο , αλλά θυμίζει αυτό την άλλη παραβολή που έκανε κάποιος τραπέζι και άλλος αγρόν αγόραζε , άλλος δουλειά είχε , βαρά όμως ο Χριστός την πόρτα και κανείς δεν τον ακούει.
Άλλοι ασχολούνται πότε γιορτάζουν τα επουράνια δηλαδή εαν συνεορτάζουν με το νέο ή το παλιό ημερολόγιο λες και τα επουράνια έχουν χρόνο όπως έχουμε εμείς σε αυτόν τον κόσμο.
Έχουμε αφήσει την ουσία και μπήκαμε στην τυπολατρεία , ουρές να προσκυνήσουν τον μοναχό που δεν έλιωσε , ουρές να προσκυνήσουν το ο,τιδήποτε μα τον συνανθρώπο τους , οι υποκριτές , οι σύγχρονοι αρνητές του Χριστού γυρίζουν το κεφάλι από την άλλη μεριά.
Εγώ δεν ξέρω να μιλάω με τον τρόπο τον παπάδων , ούτε γέροντας της ορθοδοξίας είμαι , ξέρω όμως τι συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο αλλά και στον άλλο.
Και αυτά τα λόγια , δεν τα λέω με τον τρόπο που μιλά ένας γέροντας αλλά τα λέω από την καρδιά μου και είναι λόγια αληθινά.
Γυρνώντας όμως στο προηγούμενο σχετικά με την πίστη , έλεγε ο Χριστός , δεν έχετε πίστη , στους μαθητές του που τον είχαν μπροστά του και οι Απόστολοι ήταν ανίκανοι να διαδώσουν τον λόγο Του , μέχρι που Άγιο Πνεύμα μπήκε μέσα τους και τους μετέτρεψε και ώστε να είναι άξιοι και να μπορούν να δούν και να εκτελέσουν τον αγώνα τον οποίο τους έβαλε ο Θεός.
Εαν δεν τους είχε μετατρέψει , δεν υπήρχε περίπτωση να μπορέσουν να κάνουν το ο,τιδήποτε.
Είστε λέει άπιστοι. Εαν επομένως οι Απόστολοι ήταν άπιστοι έχοντας τον Χριστό μπροστά τους πρίν την θεική παρέμβαση που υπήρξε για να τους κάνει ικανούς , τότε εμείς τι είμαστε ;
Επομένως τον δρόμο τον στενό , τον ανηφορικό , τον γεμάτο αγκάθια κατά μήκος του οποίου , του κακοτράχαλου αυτού μονοπατιού εαν το δούμε μεταφορικά πρέπει και να κουβαλάμε και σταυρό , δεν έχουμε μπει ακόμα αφού είμαστε άπιστοι.
Για να γίνεις πιστός πρέπει να κάνεις δυο πράγματα.
Πρέπει να ανακαλύψεις ποιός είναι ο σταυρός που πρέπει να σηκώσεις .
Γιατί σταυρουδάκια πολλά για τον καθένα υπάρχουν πολλά.
Βάλτε τα κάτω με τον εαυτό σας , ο καθένας έχει έναν κεντρικό σταυρό που πρέπει να σηκώσει και θα τον βρείς όταν βρεις το πιο δύσκολο πράγμα εκεί που δεν σε αφήνει να κοιτάξεις ο εγωισμός σου.
Και μετά αφού σηκώσεις τον σταυρό σου πρέπει να βρείς την ανηφορική και τεθλιμμένη οδό.
Είναι τόσο στενό το δρομάκι αυτό ανάμεσα στους λαμπερούς δρόμους , αυτή η μικρή ατραπός που οδηγεί στην φωτεινή πατρίδα είναι πολύ δύσκολα αντιληπτή.
Έχοντας όλες τις καθημερινές δυσκολίες και έχοντας σηκώσει ο καθένας και η καθεμιά τον σταυρό του, τσακίζοντας το εγώ του εφαρμόζοντας αυτό που λένε στο Όρος , αν πεθάνεις πρίν πεθάνεις , δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις , δηλαδή να μην έχεις εγώ , πρέπει μετά να ανακαλύψεις και τον δρόμο.
Πως θα γίνουν αυτά τα δύσκολα ;
Είναι πολύ απλό το λέει ο Χριστός.
Είμαι στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφάλαιο ιζ στίχος 21.
Όλο το στραβό το φροντίζουνε δηλαδή το να μάστε άπιστοι και διεστραμμένοι και να ζούμε στον πλανήτη φυλακή , οι δαίμονες .
Αυτό το γένος δεν φεύγει από πάνω σας , παρά μόνο με προσευχή και νηστεία.
Με απάρνηση αυτου του κόσμου και με προσευχή.
Στον κόσμο αυτό θα ζεις , δεν λέω θα ζεις μέσα εδώ , αλλά μη τον αφήνεις να σε πάρει από κάτω και αν θυμάστε είπε ο Παπα-Σάββας σε ερώτηση κάποιου για το πως θα τα καταφέρουμε , εδώ φροντίζει για τα σκουλίκια ο Θεός , δεν θα φροντίσει για εμάς ;
Όποιος ζητήσει παίρνει λέει η Γραφή.
Το γένος των δαιμόνων , η φυλακή αυτή , δεν φεύγει , παρά με προσευχή.
Μιλήστε στον Θεό , ζητήστε Του.
atheatignosi
Δημοσίευση σχολίου