Περίπου 100 χρόνια πριν, οι βιολόγοι αντιμετώπισαν το καλαμάρι βαμπίρ για πρώτη φορά.
Σήμερα, οι επιστήμονες έχουν ξεκλειδώσει τα μυστικά σχετικά με αυτό το αξιόλογο και μυστηριώδες πλάσμα γνωστό ως«καλαμάρι από την κόλαση», που τρέφεται από την αποσύνθεση νεκρών σε αφώτιστα βάθη.
Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς το καλαμάρι βαμπίρ ως ένα εφιαλτικό αρπακτικό. Κρύβεται στα αιώνια σκοτάδια στα βάθη της θάλασσας, έχει σκούρο κόκκινο σώμα, τεράστια μπλε μάτια, και ένα μανδύα που μοιάζει με ιστό που εκτείνεται μεταξύ των οκτώ χεριών του.
Όταν απειλείται, γυρίζει το εσωτερικό του μέρος πρός τα έξω. Ακόμη και το επιστημονικό του όνομα, Vampyroteuthis infernalis, σημαίνει "καλαμάρι βαμπίρ από την κόλαση."
Ένα «ζωντανό απολίθωμα», κατοικεί στα βαθιά νερά όλων των ωκεάνιων λεκανών του κόσμου σε βάθη όπου δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου οξυγόνο, αλλά και σχετικά λίγα αρπακτικά ζώα.
Η αρπαγή καρέ από το βίντεο που τραβήχτηκε από ένα από τα ROVs MBARI, δείχνει ένα καλαμάρι βαμπίρ με ανοιχτό τον ιστό του, αποκαλύπτοντας ένα κομμάτι θαλάσσιου χιονιού στο στόμα του.
Άλλα κομμάτια θαλάσσιου χιονιού εμφανίζονται ως λευκά στίγματα στο νερό γύρω από το ζώο. Τα μαλακά, δάχτυλα στα χέρια του ζώου μπορεί να βοηθήσουν τη μεταφορά τροφίμων στο στόμα του.
Χρησιμοποιεί τα τεράστια 2,5-εκατοστών μάτια για να ανιχνεύσει και την παραμικρή λάμψη κίνησης και αναπτύσσει ενα σκούρο μπλε μανδύα απο βιολογικής ακτινοβολίας ζελέ στο σώμα του κάτω από τα αρπακτικά ζώα, όταν τα παρασύρει σε μεγαλύτερα βάθη.
Για χρόνια οι θαλάσσιοι βιολόγοι έχουν προβληματίσει πάνω από το μυστηριώδης καλαμάρι βαμπίρ τι τρώει.
Η πρόσφατη έρευνα από τον Henk-Jan Hoving και Bruce Robison απο το ερευνητικό κέντρο ενυδρείων στο Monterey αποκαλύπτουν τελικά την απάντηση. Αυτά τα βαθύβια πλάσματα χρησιμοποιούν μακροχρόνιες, συσταλτές ίνες για να συγκομίσουν παθητικά σωματίδια αδρανών υλικών ή θαλάσσιο χιόνι. Αυτή η στρατηγική σίτισης, άγνωστη σε οποιοδήποτε άλλο κεφαλόποδο (αυτή η ομάδα ζώων περιλαμβάνει το καλαμάρι και το χταπόδι), επιτρέπει στο καλαμάρι βαμπίρ να αναπτυχθεί στην ελάχιστη ζώνη οξυγόνου όπου υπάρχουν λίγα αρπακτικά ζώα.
Το στόμα του καλαμαριού βαμπίρ είναι πραγματικά αξιοσημείωτο. Ανοίγει σαν μια μαύρη ομπρέλα, το οποίο περιλαμβάνει οχτώ πόδια-σαν όπλα,με βεντούζες και δάχτυλα.
Έχει επίσης ένα δεύτερο ζεύγος βραχιόνων που ονομάζονται συσταλτές ίνες που μπορούν να φτάσουν σε μήκη που είναι πολύ μεγαλύτερα από εκείνα του ίδιου του καλαμαριού, και στη συνέχεια να αποσυρθούν σε θύλακες εντός του ιστού.
Μοναδικό στο καλαμάρι βαμπίρ, αυτά τα κολλώδη νήματα, είναι πολύ πιθανό να είναι αισθητήρες για να ανιχνεύσουν το θήραμα και τα αρπακτικά ζώα
Τέλος, τα καλαμάρια βαμπίρ δεν χρειάζεται να δαπανήσουν πολύ ενέργεια αποφεύγοντας τα αρπακτικά ζώα, επειδή ζουν σε βάθη, όπου υπάρχει πολύ λίγο οξυγόνο που λίγα άλλα ζώα μπορούν να επιβιώσουν. Βολικά, αυτές οι βαθιές, ζώνες χαμηλού-οξυγόνου βρίσκονται συχνά όπου υπάρχει αφθονία ζωής κοντά στην επιφάνεια θάλασσας, η οποία δημιουργεί στη συνέχεια τα μέρη του θαλάσσιου χιονιού στα καλαμάρια βαμπίρ για να φάνε.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Δημοσίευση σχολίου